Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

tenebrae densentur V

  • 1 denseo

    dēnseo, —, ētum, ēre
    1) сгущать, уплотнять ( tenebrae densentur V); заволакивать тучами ( caelum densetur O); скучивать, смыкать ( agmina densentur campis V)
    2) нагромождать, т. е. непрерывно метать ( hastilia V); часто наносить ( ictus T)
    mixta senum ac juvenum densentur funĕra H — непрерывно хоронят одного за другим то стариков, то юношей

    Латинско-русский словарь > denseo

  • 2 denseo

    dēnseo, ētum, ēre (densus) = denso, dicht machen, verdichten, im Passiv, sich verdichten, I) im allg.: alta caeli templa, Lucr.: cantato densetur carmine caelum, Ov.: obtentā nocte densentur tenebrae, Verg.: mulierum corpus quasi naturali frigore densetum, Macr. – II) insbes.: 1) dicht-, gedrängt stellen, im Passiv, sich dicht stellen, frontem (die Front), Sall. fr.: sociata examina, Sil.: clipeata totis agmina densentur campis, Verg.: densetā scutorum compage semet scientissime praestruebant, durch eine dichte Wand von Sch., Amm. – 2) dicht nacheinander folgen lassen, im Passiv, dicht nacheinander folgen, sich drängen, hastilia, Verg.: ictus, Tac.: mixta senum ac iuvenum densentur funera, häufen sich dicht auf, Hor. – / Über die Verbalform denseo vgl. Wagner Verg. georg. 1, 248 n. cr. Bentley Hor. carm. 1, 28, 19. Voß de arte gramm. 5, 35 u. dazu Förtsch S. 870. – Perf. densi ohne Beleg bei Charis. 262, 4. – Parag. Infin. denserier, Lucr. 1, 395 u. 647.

    lateinisch-deutsches > denseo

  • 3 denseo

    dēnseo, ētum, ēre (densus) = denso, dicht machen, verdichten, im Passiv, sich verdichten, I) im allg.: alta caeli templa, Lucr.: cantato densetur carmine caelum, Ov.: obtentā nocte densentur tenebrae, Verg.: mulierum corpus quasi naturali frigore densetum, Macr. – II) insbes.: 1) dicht-, gedrängt stellen, im Passiv, sich dicht stellen, frontem (die Front), Sall. fr.: sociata examina, Sil.: clipeata totis agmina densentur campis, Verg.: densetā scutorum compage semet scientissime praestruebant, durch eine dichte Wand von Sch., Amm. – 2) dicht nacheinander folgen lassen, im Passiv, dicht nacheinander folgen, sich drängen, hastilia, Verg.: ictus, Tac.: mixta senum ac iuvenum densentur funera, häufen sich dicht auf, Hor. – Über die Verbalform denseo vgl. Wagner Verg. georg. 1, 248 n. cr. Bentley Hor. carm. 1, 28, 19. Voß de arte gramm. 5, 35 u. dazu Förtsch S. 870. – Perf. densi ohne Beleg bei Charis. 262, 4. – Parag. Infin. denserier, Lucr. 1, 395 u. 647.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > denseo

  • 4 denso

    denso, āvi, ātum, 1, and (less freq.) denseo, no perf., ētum, 2 (cf. Prisc. p. 837 P.; Charis. p. 233 ib. The MSS. often confound the two forms; densare appears to be critically certain in Liv. and Quint.; densere act. only denset, Verg. A. 11, 650; imp. densete, id. ib. 12, 264:

    densebant,

    Lucr. 5, 491:

    denserent,

    Tac. A. 2, 14; also active forms, Apul. Mund. p. 61, 13; Prud. Cath. 5, 53 al.; Sil. 4, 159;

    gerund, densendo,

    Lucr. 6, 482; pass. inf. parag. denserier, id. 1, 395; 647:

    densetur,

    Ov. M. 14, 369 al.:

    densentur,

    Hor. Od. 1, 28, 19; Verg. A. 7, 794, and other forms in Verg.; cf.

    Wagner,

    Verg. G. 1, 248.—See also addenso and condenso), v. a., to make thick, to press together, thicken (not in Cic. and Caes.).
    I.
    Lit.:

    Juppiter uvidus austris Densat, erant quae rara modo, et, quae densa, relaxat,

    Verg. G. 1, 419 (paraphrased:

    densatus et laxatus aer,

    Quint. 5, 9, 16); cf.:

    rarum pectine denset opus,

    Ov. F. 3, 820; Lucr. 1, 395:

    ignem,

    id. 1, 647; 656:

    omnia,

    id. 1, 662:

    agmina,

    Verg. A. 7, 794; cf.

    catervas,

    id. ib. 12, 264:

    ordines,

    Liv. 33, 8 fin.:

    scutis super capita densatis,

    Liv. 44, 9: funera, * Hor. Od. 1, 28, 19:

    glomerata corpus in unum densatur,

    Ov. M. 13, 605; cf.:

    (nubes) largos in imbres,

    Luc. 4, 76; Plin. 11, 41, 96, § 239:

    obtenta densantur nocte tenebrae,

    Verg. G. 1, 246; cf. Ov. M. 14, 369:

    hastilia,

    i. e. hurls thickly, Verg. A. 11, 650; cf.

    ictus,

    Tac. A. 2, 14:

    super acervum petrarum radices ejus densabuntur,

    Vulg. Job 8, 17.— Absol.:

    (aestus) quasi densendo subtexit caerula nimbis,

    Lucr. 6, 482.—
    II.
    Trop. of speech, to condense:

    instandum quibusdam in partibus et densanda oratio,

    Quint. 11, 3, 164:

    figuras,

    id. 9, 3, 101.

    Lewis & Short latin dictionary > denso

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»